UBIERAMY SŁOIKI

Historię robienia przetworów przez dziewczyny od rękodzieła uzależnione, jak nas Jarecka nazywa:), na razie tylko w Deszczowym Domu poznali, ale i tak wszystkiego nie wiedzą, więc wszem i wobec głosimy. Z dwóch kilogramów śliwek węgierek wychodzi 4 słoiki dżemu. Ale jakie słoiki! Jak po chrzanie malutkie. Wynik tego działania, jest jednocześnie przyczyną zdruzgotania mego umysłu. Jak to???

Tak mało...No ale nic to. Frajdą i tak jest wielką to mieszanie w rondlu i zapach unoszący się w domu. Jeszcze większą było ozdobienie gotowych słoiczków. A na pomoc, żeby ogień kulinarnych zapałów, we mnie nie zgasł, przybyła Ciocia Teresa, która moją spiżarnię o gruszki w zalewie uzupełniła i dżem własnej roboty. Gruszeczki na pewno będą smakowite, bo spadły same z niepryskanych drzew, we wsi gdzie Ciocia z Wujem Stefanem rezyduje:)

A jaka radość będzie jak już się to swoje smarowidło na pachnącym naleśniku rozprowadzi:)

Jeśli etykiety na słoiki Wam się spodobają, to u nas na fanpagu na Facebooku znajdziecie link do nich. 

O tu

Przy okazji miałam jeszcze frajdę z zabawy maszyną do pisania ściągniętą ze strychu rodziców, którą mam od dziecka, czyli od bardzo dawna. Trochę pordzewiała, zastała, ale dała radę. Na pewno pisze ładniej niż ja, a że Ewki vel Kaligrafia nie było obok, musiałam sobie jakoś poradzić. 

Mam jeszcze okazję Wam pokazać stare nożyce co to je pod Białymstokiem, w Kiermusach na targu staroci kupiłam. Jest on organizowany,w każdą pierwszą niedzielę miesiąca. Nawet jeśli ktoś miałby z daleka jechać, tak jak ja, żeby tam dotrzeć, to warto.  Dla samego miejsca i karczmy ze staropolskim jedzeniem. Jeśli się nie wybierzecie to miejsce możecie zobaczyć na zdjęciach klik

PS. Do  WIANKOWEGO WYZWANIA dołączyły już dwa śliczne wianki! :)